şu son günlerde Türkiyemiz üzerine oynanan oyunlarıgördükce Amasya Genelgesi'nin 86 yilinin icerisindeyiz ister istemez insanin aklına Hatırladımız tarih milletimizin ve kurtuluşumuzun ve Cumhuriyetimizin temelinin atıldığı Tarih aklina geliyor. Bildiniz gibi, Mustafa Kemal ve arkadaşları 19 Mayıs 1919'da Samsun'a çıkmışlar ve oradan da Amasya'ya gelmişlerdir. Amasya'da kabul edilen tamim, Sivas ve Erzurum kongrelerinin ve bunları takip eden ilk Büyük Millet Meclisi'nin temelini atmışlardır. Amasyalilar bu genelgeye ev sahipliği yapmakla ne kadar gurur duysa azdır. Sizleri bu vesileyle bir amasyali olaraktan sahsim adina . saygıyla selamlıyorum.

Değerlihemşerilerim Sevgili Amasyalılar, Bir an için 1920'li yıllara gidelim. Anadolu işgal altında ve İtilaf Devletleri Türk topraklarını tamamen bölüp parçalamanın hesaplarını yapıyorlar. Vatan topraklarının her bir köşesinde ayrı bir kurtuluş kıpırtısı yaşanıyor. Samsun üzerinden Anadolu topraklarına adım atan Mustafa Kemal, bu kıpırtıları bir çatı altında buluşturacak ve Türk halkının müthiş kahramanlığını dünyaya bir kez daha ilan edecektir. Bu büyük temelin ilk harcının atılması için Amasya düşünülmüştür. Mustafa Kemal'in, Amasya Müftüsü Hacı Tevfik Efendi'ye çektiği telgrafa aldığı cevap çok duygulandırıcıdır. Amasya halkı, vatanın, dinin ve devletin korunması yolunda mücadele edenleri bağrına basmakla iftihar edecektir. Nihayet ilk çekirdek Amasya'da ekilir. Amasya halkı inanılmaz bir heyecan ile kenetlenmiş. Beyazıt Camii'nin çevresine bir cuma günü o zamanın şartlarında 30 bin Amasyalı toplanmıştır. Bu heyecan içerisinde Amasyalılar, Kurtuluş mücadelesine en büyük desteklerini vermişlerdir. Abdurrahman Kamil Efendi, Beyazıt Camii'ndeki vaazında, şunları söyledi: "Yegane kurtuluş çaresi, halkımızın doğrudan hakimiyetini ele alması ve iradesini kullanmasıdır."

Değerli hemserilerim degerli konuklar bizler bu ülkede güvenlik ve esenlik içinde yaşayabiliyorsak, bunu çok değil bundan 84 yıl önce dedelerimizin ve ninelerimizin gösterdiği kurtuluş mücadelesine borçluyuz. Onlar, çocuklarımız, torunlarımız ezilmesin ve yok olmasın diye kendi canlarını ve kanlarını feda ettiler. Onlara layık olmamızın yolu hedefsiz ve amaçsız yaşamak değil, büyük ideallere adanmak ve çok çalışmaktan geçiyor. Bizler tarihin bütün sayfalarında, şanlı hatıralar bırakan ataların torunlarıyız. Tarihimizin hiçbir sayfası başımızı önümüze eğdirmemekte, geçmişimizden her söz edildiğinde müthiş bir onur duymaktayız. Bizler bu geçmişe layık olmak zorundayız. Gelecek nesillerin de bizimle gurur duymalarının yolu gönül birliği içinde yardımlaşmamızdan, çalışmamızdan ve harika eserler üretmeye çaba göstermemizden geçecektir.