DOSTLUK
Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız;
tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz,
yanıtlarını merak etmediğimiz sorular sorduğumuz...
İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan? Hayır, hiç sanmıyorum.
Gönülde biter her şey; akla yararlı gelse de samimi bir ilişki, gönlün hayır
dediğine ısınmak mümkün olmaz.
İster dünyanın en yakışıklısı, ister en güzeli olsun; ister en zengini, ister en
komiği; ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır ve ...
yüzüne bakmaz kimisi vazgeçemediğim dediğinin...
Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.
Kimine "dost", "yar", kimine "tanıdık", "arkadaş" deyip, çıkar işin içinden...
Özünde iyi olduğuna inansam da insanların, herkesi sevemem onun yüzünden...
Hem, kalabalıktan da hoşlanmaz zaten; sevginin, sevdiklerinin hakkını vermek
ister.
Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur; emek vermek gerekir, ilgilenmek...
Sevdiğim her insanın yaşamına bir anlam katmalıyım; zorlu ve vazgeçilmez bir
serüven olmalı; dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!
Hani, bilirsiniz işte! Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür
bütün yüklerinizi...
Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya; uzundur kış geceleri...
Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi... Dostlar
vardır;
fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze;
aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların
bekçisidir gökyüzünde... Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder
yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir. Dostlar vardır gül
gibi;
sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı
sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark
etmez. Dostlar vardır; rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar
vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır. Dostlar vardır, omzu her
derde devadır. Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını
öğretir. Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...
Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük... Dostlar
vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır
sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine... Dostlar vardır baki;
tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve
hasretlere dirençli... Dostlar vardır, közde mısır, kadehte şarap; ateşte
yanmanın da, şarapla sönmenin de tadı damağındadır. Dostlar vardır;
yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle
kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz! Dostlarımız vardır bizlere
benzerler biraz... Dostluklar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır,
devam eder ahrette!
İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel
kılan...
Gönül, her yerde onları arar.
Ve bulduğunda haber gönderir bize; bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş
var deriz, takılırız peşine...
Dost olalım gönlümüzle!
